|
بومی‌گزینی در آزمون‌های استخدامی در پرتو اصول حاکم بر استخدام در دستگاه‌های دولتی و قوانین موضوعه
|
| علی سهرابلو1، حسن لطفی |
| 1- دانشگاه تهران |
|
|
چکیده: (468 مشاهده) |
| به‌کارگیری نیروهای متخصص و توانمند، شرط لازم برای نیل به اداره کارآمد و ایفای مطلوب خدمات عمومی است که تحقق این امر نیازمند حاکمیت اصول: الف- وجود مجوز قانونی، ب- برابری در احراز مشاغل عمومی و ج- شایسته‌سالاری می‌باشد. قانونگذار جمهوری اسلامی ایران در اصل 28 قانون اساسی و ماده 41 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1386، این اصول را مقرر ساخته است. تقابل اولویت استخدام داوطلبان بومی در مشاغل عمومی با اصول فوق‌الذکر مباحثی را پدیدار می‌سازد که موضوع مقاله حاضر می‌باشد و بدین پرسش پرداخته شده است که آیا بومی‌گزینی در آزمون‌های استخدامی مشاغل عمومی مغایر اصول حاکم بر استخدام در این مشاغل می‌باشد یا خیر؟ رویکرد برخی نهادها همچون سازمان اداری و استخدامی بر به‌کارگیری این روش بوده است، اما یافته‌های پژوهش حاکی از مغایرت بومی‌گزینی با اصل برابری فرصت‌ها و اصل شایسته‌گزینی است. نظر شورای نگهبان نیز بر مغایرت این امر با قانون اساسی بوده است (در مقام تطبیق مصوبات با قانون اساسی) و هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز پس از سکوتی نسبتا طولانی در خصوص این موضوع، آن را مغایر قانون اعلام داشت. |
|
| واژه‌های کلیدی: استخدام، بومی‌گزینی، برابری فرصت‌ها، شایسته‌سالاری، مشاغل عمومی |
|
|
متن کامل [PDF 350 kb]
(538 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
