:: دوره 6، شماره 16 - ( 9-1397 ) ::
جلد 6 شماره 16 صفحات 131-109 برگشت به فهرست نسخه ها
آسیب‌شناسی همکاری میان‌سازمانی در حفاظت محیط زیست در حقوق اداری ایران
مسعود فریادی*
دانشگاه مازندران
چکیده:   (1932 مشاهده)
اصل پنجاه قانون اساسی ایران با تأکید بر عمومی بودن وظیفه حفاظت محیط زیست مشارکت کلیه نهادهای ذیربط و ایجاد نظام حقوقی مقتضی برای این منظور را ضروری می­داند. در دهه اخیر قانونگذار عادی نیز تلاش کرده است تا با تصویب قوانین لازم زمینه حقوقی مشارکت عموم نهادهای مرتبط را در حفاظت محیط زیست فراهم کند. همکاری میان­سازمانی یک ضرورت اساسی برای حفاظت موثر محیط زیست است، اما آیا حقوق اداری ایران توانسته است تا سازکارهای لازم برای تسهیل این همکاری را فراهم آورده یا نه؟ مطالعه ساختار اداری حقوق محیط زیست و اداری ایران نشان می­دهد که مشارکت و همکاری همه نهادهای مرتبط در حفاظت محیط زیست با برخی موانع نهادی مانند ناکافی بودن صلاحیت­های سازمانی و ضعف در نظام همکاری و هماهنگی میان­سازمانی روبه­رو است. بنابراین یکی از ضروریات تضمین اجرای اصل 50 قانون اساسی، اصلاح ساختار اداری حفاظت محیط زیست با رویکرد تقویت همکاری میان­سازمانی است. این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی به آسیب­شناسی همکاری میان­سازمانی در حفاظت محیط زیست پرداخته و تلاش می­کند تا پیوندی میان حقوق محیط زیست و حقوق اداری ایجاد کند.     
واژه‌های کلیدی: همکاری سازمانی، مشارکت محیط زیستی، حقوق اداری محیط زیست، حقوق محیط زیست
متن کامل [PDF 369 kb]   (2386 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 6، شماره 16 - ( 9-1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها