TI - The place of Good Faith in the Interpretation of Article 139 of the Constitution of Islamic Republic of Iran, with Emphasis on Judicial Practice PT - JOURNAL ARTICLE TA - smtc-qjal JN - smtc-qjal VO - 8 VI - 24 IP - 24 4099 - http://qjal.smtc.ac.ir/article-1-736-fa.html 4100 - http://qjal.smtc.ac.ir/article-1-736-fa.pdf SO - smtc-qjal 24 AB  - تشریفات اصل 139 قانون اساسی در مورد ارجاع دعاوی اموال عمومی و دولتی به داوری با نیت و هدف پاسداری از منافع و مصالح عمومی مقرر شده است؛ اما در عمل و نیز تغییر شرایط حاکم بر سرمایه‌‌گذاری و دگرگونی اقتصادی به مرور فهمیده شد که این تشریفات همچون کفش تنگی بر پای لنگان اقتصاد و سرمایه‌گذاری و نظم در داوری به ویژه داوری بین‌المللی است؛ از همین‌رو، در غیاب نظر تفسیری شورای نگهبان، دکترین و رویه قضایی، تلاش گسترده‌ای جهت همسویی اصل 139 ق.ا با نیازها و ضرورت‌های عملی داشته‌اند. یکی از این مساله‌های قابل طرح این است که «اصل حسن نیت» در تفسیر ارجاع اموال‌عمومی و دولتی به داوری، چه جایگاه و آثاری دارد؟ و اینکه، آیا اصل حسن‌نیت می‌تواند به صورت دیالکتیکی، تعادلی میان لزوم رعایت تشریفات اصل 139 و پایبندی دولت به تعهدات بین‌المللی و داخلی در زمینه موافقت‌نامه‌های داوری ایجاد نماید؟ CP - IRAN IN - LG - eng PB - smtc-qjal PG - 231 PT - Research YR - 2020