طرح جامع پیشگیری از فساد اداری و مبارزه با آن، مستلزم مبنا قرار دادن تعریف جامع (و مانع) از فساد اداری است. فساد اداری را می‌توان فساد نظام اداری کشور دانست که مجموعه‌ای است از سازمان‌های اداری. فساد اداری، پدیده‌ای است پیچیده، چند بعدی و چند سطحی. در حالی که، در ادبیات فساد اداری در ایران، و به تبع، در طرح‌ها و قانون‌های پیشگیری از، و مبارزه با فساد، فساد اداری پدیده‌ای فرد ـ محور، نه سیستم ـ محور تلقی شده است؛ و رویکرد اصلی، رفتاری (آن هم به طور ناقص) بوده است - نه جامع (ساختاری، رفتاری، محیطی).
مقاله پیش رو با تبیین بایستگی نظری تئوریک جامعیت تعریف فساد اداری، و بر این مبنا، سنجش تعاریف موجود در مهم‌ترین اسناد قانونی مبارزه با فساد در ایران، و با روشن‌سازی نقص اساسی وضعیت موجود در مقایسه با وضعیت بایسته، برای رفع این نقص اساسی پیشنهادهایی ارائه داده است.