|
بین‌المللی‌سازی قراردادهای نفتی و چالش‌های فراروی
|
علی رستمی فر*   |
|
|
|
چکیده: (11 مشاهده) |
در قراردادهای نفتی، دولت ـ به نمایندگی از شرکت ملی نفت ایران که کلیه سهام آن متعلق به دولت است ـ با اشخاص حقوقی خارجی، جهت اکتشاف، تولید، بهره‌برداری و فروش نفت، قرارداد منعقد می‌کند. در این قراردادها، ماهیت دولت یا واحدهای زیرمجموعه آن با چندپارگی و تعارض رویکردها روبه‌رو می‌شود. نخستین ابهام نیز به ماهیت خود قرارداد بازمی‌گردد. پرسش این است که قرارداد تابع حقوق عمومی است یا تابع حقوق خصوصی و بین‌الملل؟ اصطلاح قراردادهای دولتی، حتی اگر با قراردادهای بین‌المللی تلاقی داشته باشد؛ اما با این دسته از قراردادها تفاوت فاحش دارد؛ قراردادهای دولتی با ویژگی موقعیت‌های حقوقی نابرابر طرفین آن و توانایی‌های آن‌ها متمایز می‌گردند، در قراردادهای نفتی با طرفی مواجه هستیم که تشخیص ماهیت آن با حقوق خصوصی می‌باشد. از سوی دیگر، اکثر موارد سرمایه‌گذاری این حوزه توسط شرکت‌های چندملیتی خارجی صورت می‌گیرد، ابهامات به گونه‌ای هستند که ماهیت قراردادها و شمول قواعد خصوصی، عمومی و بین‌الملل را بر این دسته از قراردادها با چندگانگی نظریات مواجه شده است. این نگارش با روش تحلیلی توصیفی به دنبال پاسخ به سؤال فوق می‌باشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: : قراردادهای نفتی، بین‌المللی‌سازی، سرمایه‌گذاری، حقوق عمومی |
|
|
متن کامل [PDF 851 kb]
(11 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
