|
نقش تعارض منافع در شکلگیری آسیبهای سیاستهای سلامت اداری
|
ابوالفضل پریمی   ، مهدی ذاکریان* ، اصغر عربیان |
|
|
|
چکیده: (1358 مشاهده) |
| تعارض منافع به وضعیتی گفته میشود که ظرفیت بالقوه نقض بیطرفی در تصمیمگیری یا اقدام مقام یا مدیر یا کارمند وجود داشته باشد؛ بهعبارت دیگر شرایطی که در آن یک فرد یا سازمان با منافع مختلفی مواجه است که هر یک از آن منافع میتواند تصمیم صحیح آن فرد یا سازمان را فاسد نماید. گرچه تعارض منافع، الزاماً به معنای بروز فساد نیست اما به معنای فراهم آوردن شرایط فساد هست، ضمن این که فرد یا سازمان ممکن است آگاهانه و یا ناآگاهانه به تعارض منافع گرفتار شوند. تعارض منافع در عرصه سیاست، بهدلیل لغزش زیادی که میتواند ایجاد کند، از اهمیت فراوانی برخوردار است. بنابراین هر پدیدهای که موجب ترجیح منافع شخصی و یا گروهی به منافع ملی در اتخاذ تصمیم در هر ردهای از مسئولیتهای اداری بشود، زمینه ایجاد تعارض منافع میباشد. تعارض منافع ممکن است ناشی از عوامل فردی یا نهادی باشد. در نظام حقوقی ایران تعارض منافع، نه در بحث پیشگیری بلکه در برخی از مصادیق تعارض منافع با رویکرد کیفری و جرمانگاری توجه شده است، در حال حاضر با توجه به اهمیت بحث در دو لایحه شفافیت و مدیریت تعارض منافع با رویکرد پیشگیری مورد توجه قرار میگیرد و در مرحله پیشاتقنین قرار دارد. تعارض منافع در همه عرصههای سیاستگذاری عمومی، خصوصاً سیاستگذاری در عرصه سلامت اداری وجود دارد که با روش میدانی (پرسشنامه) به ارزیابی آن، بهعنوان یکی از آسیبهای سیاستهای سلامت اداری در مراحل تدوین، اجرا و نظارت پرداختهایم که نتایج، حاکی از سلامت اداری پایین و تأیید وجود آسیب تعارض منافع در مراحل تدوین، اجرا و نظارت بر سیاستهای سلامت اداری میباشد. |
|
| واژههای کلیدی: تعارض منافع، سیاستگذاری، آسیب، سیاست، سلامت اداری |
|
|
متن کامل [PDF 281 kb]
(420 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
