|
مبارزه با فساد مالی؛ آسیبشناسی صلاحیت‌های دیوان عدالت اداری و سازمان بازرسی کل کشور
|
| سیدشهاب الدین مصطفوی نژاد، خیرالله پروین*، عمران نعیمی |
|
|
|
چکیده: (187 مشاهده) |
فساد مالی تقدم منافع خصوصی بر منافع عمومی و نوعی سوءاستفاده از قدرت و اختیارات قانونی بهمنظور تأمین منافع شخصی است که عوامل مختلفی مانند عدم نظارت مطلوب میتواند در ایجاد آن مؤثر باشد. سؤال این است که آیا دستگاههای نظارتیِ قوه قضائیه میتوانند در پیدایش یا گسترش فساد مالی نقش داشته باشند؟ با استفاده از منابع کتابخانهای و به روش توصیفی و تحلیلی ضمن پاسخ مثبت به سؤال مذکور گفته شده باید مراجع نظارتی آسیبشناسی شوند؛ زیرا نظارت دیوان عدالت اداری و سازمان بازرسی کل کشور بهنحو مطلوب صورت نمیگیرد؛ از یک طرف نظارت دیوان موکول به طرح دعوی اشخاص حقوق خصوصی و عمدتاً حول محور دعوای ابطال میباشد ضمن اینکه دیوان در رسیدگی به دعاوی اداری صلاحیت عام نداشته و تبصره ماده 12 قانون دیوان دایرهی رسیدگی این نهاد را محدود نموده است از طرف دیگر نظارت سازمان بازرسی کل کشور از جهت ضمانت اجرا ضعیف و وابستگی آن به قوه قضائیه محل تأمل میباشد، همچنین ارائه گزارش به مقامات ذیصلاح توسط سازمان مزبور با نظارت موردنظر قانونگذار اساسی فاصله معناداری دارد که برای رفع این مشکلات بازطراحی ساختار و صلاحیت مراجع نظارتی با تأکید بر نظارت خودکار ضرورت دارد و گرنه خود نهادهای نظارتی معیوب عاملی در جهت کمک به گسترش فساد است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: فساد مالی، نظارت، دیوان عدالت اداری، سازمان بازرسی کل کشور، نظارت خودکار. |
|
|
متن کامل [PDF 288 kb]
(70 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
