چالشهای دولت تنظیم گر با تأکید بر حوزه شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی
|
محمدرحمان گایینی*1، نادر میرزاده2 |
1- علوم و تحقیقات 2- دانشگاه تهران |
|
چکیده: (3242 مشاهده) |
تنظیمگری از واژههایی است که از دهه 1960 به بعد وارد ادبیات علوم انسانی شد و در آن از پیوند دو رشته: حقوق و اقتصاد بحث به میان میآید. در زبان ساده حقوقی، تنظیمگری را میتوان به استفاده از ابزارهای حقوقی برای تحقق اهداف اقتصادی تعبیر کرد؛ لذا تعامل حقوق و اقتصاد از اهمیت ویژهای برخوردار میشود. در سایه چنین تعاملی پای نهاد قانونگذاری به حوزه اقتصاد البته در شکلی خاص باز میشود.
این مقاله، درصدد پاسخ به این سؤال اصلی است: دولت تنظیمگر در حوزۀ شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی با چه چالشهای حقوقی مواجه است؟ در پاسخ به این سؤال، با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی، سعی شده است موضوع در سه قسمت: «توصیف شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی، موانع دولت تنظیمگر و چالشهای خصوصیسازی در شرکتهای تابعه شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی» به بحث گذاشته شود. حاصل تحقیق آن است که فرایند خصوصیسازی در شرکتهای تابعه شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی با محدودیتها، چالشها و موانع نظری و عملی گوناگونی روبهرو بوده است. |
|
واژههای کلیدی: شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی، خصوصیسازی و دولت تنطیمگر |
|
متن کامل [PDF 512 kb]
(1641 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|