1. نوریطبرسی، میرزاحسین (1369)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم: انتشارات آل البیت. 2. خامنهای، سیدعلی (1403)، منشور حکومت علوی، تهران: انتشارات انقلاب اسلامی. 3. ب. مقالات 4. الوانی، سیدمهدی (1377). «ضرورت تدوین منشور اخلاقیات در سازمان؛ ارائه یک الگوی تطبیقی در مدیریت دولتی»، نشریه تحول اداری، ش19، صص 60-50. 5. امیدی ارجنگی، کامران؛ امیری آرانی، عمار (1396). دایرهالمعارف حقوق عمومی، به اهتمام سیدمحمدمهدی غمامی، مدخل «اداره خوب»، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)، صص 51-47. 6. فرمهینی فراهانی، محسن؛ اشرفی، فاطمه (1393)، «اصول اخلاق حرفهای در نهجالبلاغه»، فصلنامه پژوهشنامه علوی، شماره 9، خرداد، صص86-67. 7. کاسوما، اق پی (1375). «اخلاق حرفهای» یا «قانون اصول اخلاقی»؟ ، رسانه، شماره 27، صص 41- 34. 8. یوسفی، یحیی؛ اصفهانی، علی نصر؛ کاظمی، علی (1397). «وضعیت رعایت بعد انسانی اخلاق حرفهای در نظام قضائی»، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، سال سیزدهم، شماره2، صص 51-39. 9. ارژنگ، اردوان (1400)، «مبانی فقهی جرمانگاریِ نقض سوگند غیرقضایی»، فصلنامه فقه و مبانی حقوق اسلامی، شماره 54، صص 7-27. 10. Elliston, Frederick A. (1985), Ethics, Professionalism and the Practice of Law, Loyola University Chicago Law Journal, Volume 16, Issue 3, pp: 529-547. 11. Fejzullahu, Artan & Batalli, Mirlinda (2019),The role of ethics in public administration, SEER Journal for Labour and Social Affairs in Eastern Europe, pp: 267 - 278. [ DOI:10.5771/1435-2869-2019-2-267] 12. Fox W. , Meyer, Ivan H (1995), Public Administration Dictionary: Juta and Company. 13. Marume & Chikasha (2016), Administrative Ethics, International Journal of Business and Management Invention, Volume 5 Issue 8, PP: 67-70. 14. Unobunjo, Caroline Ogugua (2020), Institutional and faculty development: professional ethics for effective administration and management of programs in university, International Journal of Economics, Environmental Development and Society, 3(3),pp: 373-392.
|