|
سیاست‌گذاری عمومی و مساله حق بر محیط‌زیست سالم در نظام حقوقی ایران
|
| مهدی رضایی*، محمدمهدی رضوانی فر |
|
|
|
چکیده: (3004 مشاهده) |
| فلسفه توسعه پایدار؛ ایجاد تعادل دوگانه بین رشد اقتصادی و حفظ و حراست از طبیعت خاموش است. یکی از مهم‌ترین ابزارهای تدوین و تثبیت این هدف، استفاده از راهکار سیاست‌گذاری عمومی در نظام حقوقی است؛ اما سوال اینجاست که چگونه و از چه مسیری می‌توان هدف توسعه پایدار را در نظام حقوقی ایران تثبیت کرد. با تکیه بر مطالعات بین رشته‌ای، زمینه‌های تثبیت این مفهوم در نظام حقوقی ایران وجود دارد؛ از یک سو، سیاست‌های کلی نظام، قرابت معنایی و مصداقی با سیاست‌گذاری عمومی دارد و حق بر محیط‌زیست سالم به عنوان شاخصه توسعه پایدار در قانون اساسی شناخته شده است و از سویی، تبیین خط‌مشی‌های اجرایی مستند به اصل134 از اختیارات قوه مجریه است. حلقه واسط پیوند این دو مفهوم و تثبیت جریان سیاست‌گذاری توسعه پایدار، اساسی‌سازی مفهوم و دگردیسی ساختاری نظام اداری در مواجهه با مفهوم حق بر محیط‌زیست سالم است. |
|
| واژه‌های کلیدی: اساسی‌سازی، سیاست‌گذاری زیست‌محیطی، محیط‌زیست، سیاست‌گذاری عمومی، سیاست‌های کلی |
|
|
متن کامل [PDF 375 kb]
(842 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
