|
حقوق مطبوعات و رسانه‌های الکترونیکی در ایران؛ از ایده قانون جامع تا الگوی نظام آیین‌نامه‌ای
|
| قدرت الله رحمانی* |
| دانشگاه علامه طباطبایی |
|
|
چکیده: (2712 مشاهده) |
| پژوهش حاضر می‌کوشد با بررسی سیرتحول مفهوم حقوقی رسانه و مصادیق آن در ایران، طی30ساله بعد از وقوع انقلاب دیجیتال تا اکنون، این پرسش مهم درحوزه حقوق رسانه را پاسخ دهد که آیا قوانین موضوعه، به‌‌ویژه اصلاحیه‌های مکرر قانون مطبوعات (به مثابه مهم‌ترین منبع حقوق رسانه در ایران) و مقررات پایین دستی آن، توانسته است نظام حقوقی را همپای تحولات سریع فناوری ارتباطات و رسانه، به‌روزرسانی کند و از قانون جامع رسانه در ایران، کفایت کند یا خیر. این تحقیق، از رهگذر مطالعه در سیر تحولات تقنینی دو دهه اخیر، بر امکان و مطلوبیت قانون یگانه و جامع برای تمهید حقوقی و کیفری انواع رسانه‌های سنتی و جدید گواهی می‌دهد؛ اگرچه آخرین ابتکاردولت در تدارک «لایحه قانون جدید مطبوعات و خبرگزاری‌ها»- که در مهرماه 1397 به تصویب هیات وزیران رسیده و آماده تقدیم به مجلس شورای اسلامی شده است - از نوعی عقبگرد در طراحی نظام حقوق رسانه حکایت دارد که درصورت تصویب نهایی، به سبب خارج ساختن برخی رسانه‌های مجازی از شمول قانون؛ یکپارچگی قواعد حاکم بر رسانه‌ها را برهم خواهد زد. |
|
| واژه‌های کلیدی: حقوق رسانه‌های الکترونیکی، قانون مطبوعات، نظام جامع رسانه‌های همگانی، لایحه انتشار رسانه، لایحه مطبوعات و خبرگزاری‌ها |
|
|
متن کامل [PDF 349 kb]
(1967 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
