طراحی مدل مدیریت منابع انسانی بخش دولتی ایران در راستای بهبود شاخصهای حکمرانی خوب
|
رحمه الله قلی پور سوته*1، هاتف حمداللهی2، سیدرضا سیدجوادین1، وجه الله قربانی زاده3 |
1- دانشگاه تهران 2- دانشگاه تهران 3- دانشگاه علامه طباطبایی |
|
چکیده: (2761 مشاهده) |
حکمرانی خوب به عنوان یک عنصر مهم در گفتمان توسعه، با فراهم آوردن شرایطی موجب تقویت پایههای نظام سیاسی و بالابردن مشروعیت و سلامتی نظام سیاسی میشود. شاخصهای حکمرانی خوب، امروزه به مثابه یک دستگاه سنجش وضعیت حکمرانی در کشورهای مختلف دنیا به کار میرود. بر اساس آمار منتشر شده بانک جهانی در سال 2019، حکمرانی خوب در ایران در وضعیت خوبی قرار ندارد؛ در حالیکه خطمشیها و شیوههای مدیریت منابع انسانی دولتی برای تاثیرگذاری بر شاخصهای حکمرانی خوب از پتانسیل و فرصت بیشتری برخوردار هستند. بررسی انتقادی مدیریت منابع انسانی دولتی ایران، حاکی از این است که به خدمات این بخش نیاز شدیدی وجود دارد. بر این اساس، سوال اصلی این پژوهش عبارت است از اینکه: مدل مدیریت منابع انسانی دولتی ایران در راستای بهبود شاخصهای حکمرانی خوب چیست؟
این پژوهش در جهت افزایش مشارکت خطمشیها و شیوههای مدیریت منابع انسانی برای ایفای نقش تقویت موسسات دولتی و عملکردشان در ساخت بخش عمومی، تقویتکنندۀ وضعیت حکمرانی خوب و توسعه ادبیات موجود در حوزه منابع انسانی بخش دولتی است. طراحی مدل بر اساس نظریه حکمرانی خوب با رویکرد نظریه چند زمینهای و با استفاده از ابزار مصاحبه نیمهساختار یافته صورت گرفته است و اعتبارسنجی تجربی نیز به روشهای کیفی بررسی عضو و تکثرگرایی نظری و مشارکتکنندگان انجام شده است. مشارکتکنندگان در این پژوهش شامل خبرگان اجرایی و علمی حوزه حکمرانی خوب و مدیریت منابع انسانی بخش دولتی ایران هست و از نمونهگیری نظری (هدفمند) استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که در راستای بهبود شاخصهای حکمرانی خوب، در مدیریت منابع انسانی بخش دولتی ایران بایستی به پنج عامل اساسی: ساختار حمایتی، توسعه، کنترل و نظارت، مدیریت اخلاق و شایستهسالاری در فرآیندهای مدیریت منابع انسانی بخش دولتی ایران توجه نمود. |
|
واژههای کلیدی: حکمرانی خوب، مدیریت منابع انسانی دولتی، رویکرد نظریه چندزمینهای |
|
متن کامل [PDF 647 kb]
(1864 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|