|
محدوده اعمال اصل حمایتی بودن بیمه‌های اجتماعی و تمایز آن از لایه حمایتی نظام تأمین اجتماعی
|
رضا طجرلو   ، محمدمهدی صداقت* |
|
|
|
چکیده: (728 مشاهده) |
| نظام تأمین اجتماعی به تعبیر قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی مشتمل بر سه حوزه بیمه‌ای، حمایتی و امدادی است و یا به تعبیر نهادهای بین‌المللی و قوانین برنامه توسعه کشورمان، شامل سه لایه کلی حمایتی، بیمه پایه و بیمه مکمل می‌باشد. لایه بیمه‌ای مبتنی بر مشارکت ذینفعان و لایه حمایتی مبتنی بر تکلیف دولت در ارائه مساعدت به نیازمندان طراحی شده است. حال با عنایت به اینکه اساس نظام تأمین اجتماعی چه در لایه مشارکتی و چه غیرمشارکتی، بر پایه کنترل مخاطرات اقتصادی و اجتماعی شهروندان و کاهش یا جلوگیری از پدیده فقر و نیازمندی می‌باشد، ضرورت دارد این مزایا با حداکثر ظرفیت و توان ارائه شود. این مقوله در لایه بیمه‌ای با اعمال اصل «حمایتی بودن بیمه‌های اجتماعی» مورد استناد قرار می‌گیرد و در لایه حمایتی اساس کار است. لذا استفاده از این عبارت در لایه بیمه‌ای کمی مناقشه برانگیز است. چرا که افراط در اعمال آن منجر به تداخل لایه بیمه‌ای در حمایتی خواهد شد و کارکردهای لایه بیمه‌ای را مختل کرده و از کارایی آن خواهد کاست. اما محدوده اعمال این اصل در لایه بیمه‌ای را چگونه می‌توان تعیین کرد تا از این تداخل و عواقب آن جلوگیری شود؟ پژوهش حاضر بر آن است تا ضمن معرفی الگوهای نظام تأمین اجتماعی چند لایه و بیان تفاوت‌های لایه بیمه‌ای از حمایتی، با ذکر مثال‌هایی از استناد به اصل حمایتی بودن بیمه‌های اجتماعی، محدوده اعمال این اصل در لایه بیمه‌ای را تبیین نماید. |
|
| واژه‌های کلیدی: تأمین اجتماعی، لایه حمایتی، لایه بیمه‌ای، اصل حمایتی بودن بیمه‌های اجتماعی |
|
|
متن کامل [PDF 346 kb]
(194 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
