:: دوره 11، شماره 37 - ( 2-1403 ) ::
جلد 11 شماره 37 صفحات 132-107 برگشت به فهرست نسخه ها
ماهیت و آثار تعهدنامه خدمتی داوطلبان استخدامی
رضا روانگرد، فرزاد کریمی خنجری*، محبوبه مینا
چکیده:   (1288 مشاهده)
روابط استخدامی ناشی از انواع قراردادها و روش‌های جذب افراد در سازمان‌ها، به‌طور کلی در حقوق اداری مورد بررسی قرار گرفته است. در حقوق اداری غالباً قانون مدیریت خدمات کشوری و قانون استخدام کشوری و در حقوق کار، قوانین کار و تأمین اجتماعی مورد نظر بوده که قواعد آمره در آن دو پرنقش می‌نمایند. دیر زمانی است که اهمیت توانایی علمی و بازدهی پرسنل برای سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی و خصوصی و در نتیجه انتخاب نیروی متخصص نخبه و وفادار به سازمان در اولویت قرار گرفته است؛ بنابراین تعهدنامه خدمتی به‌عنوان ابزاری برای نزدیک شدن حداکثری به این اولویت‌های مهم خلق شده و به صورت خاص سازمان‌ها و شرکت‌های تخصص‌گرا، گاهی از بدو پذیرش دانشجو و تحت آموزش قرار گرفتن دردانشگاه‌های خاص و در مواردی نیز بعد از پذیرش داوطلبان در آزمون استخدامی از زمان شروع کارآموزی، امضای تعهدنامه خدمت برای مدت معین با تعیین ضمانت اجرا را یکی از شروط پذیرش نهایی متقاضیان قرارمی دهند که این تعهد به صورت مکتوب و رسمی ثبت می‌شود. حال پرسش این است که سند تعهدنامه خدمتی چه ماهیتی دارد؟ آیا یک سند تعهد صرفاً با یک متعهد‌له که حسب مورد سازمان یا شرکت است، می‌باشد؟ یا تعهدی دو طرفه است که بر مبنای اراده دو طرف شکل گرفته است؟ عقد است یا ایقاع؟ شناخت این ماهیت و متعاقبا آثار آن، بر مبنای ماهیت واقعی که باید کشف شود، می‌تواند بر حقوق و تکالیف طرفین، امنیت شغلی و قضاوت در موارد اختلاف مؤثر باشد. برای پاسخ دادن به این قبیل سؤالات در مقاله‌ی حاضر به روش تحلیلی توصیفی، با استفاده از منابع کتابخانه‌ای، با توجه به فضای حاکم بر جامعه و با لحاظ حقوق اداری، حقوق خصوصی و مدیریت منابع انسانی وسپس مشترکات قابل شناسایی، اقدام به واکاوی در ماهیت، آثار و سایر جنبه‌های کاربردی این تعهدنامه خواهیم نمود.
 
واژه‌های کلیدی: آزمون استخدامی، تعهدنامه خدمتی، حقوق اداری، مستخدم، منابع انسانی
متن کامل [PDF 632 kb]   (1053 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 11، شماره 37 - ( 2-1403 ) برگشت به فهرست نسخه ها